Donderdag 30 september 2010 - Zaterdag 2 oktober 2010:
Lenakel, Tanna - Baie Ire, New Caledonia (242 mijl)
Positie 22.24S 166.48E
Het is even spannend met ankerop, maar rustig haalt Frans meter voor meter binnen. Af en toe stokt het even, dan zit het ketting vast, maar uiteindelijk krijgen we zonder problemen het anker binnen, natuurlijk zit er wel een stuk koraal aan, maar ook dat gaat redelijk zonder moeite er weer af.
Het is negen uur, mooi weer, we vertrekken naar New Caledonia. Wil je weten hoe onze oversteek was klik dan hier of kijk op ons oceaan logboek.

Zaterdag 2 oktober 2010: Baie Ire, New Caledonia
Het is elf uur, we hebben geen zin om direct door te varen naar Noumea, dus we besloten te gaan ankeren. We varen de Baie Ire in, een prachtige rustige omgeving in het zuiden van New Caledonia. We laten het anker vallen, het graaft zich lekker in, in de rode modder. De grond is hier rood vanwege het vele ijzer en andere mineralen. Hier werd vroeger veel aan mijnbouw gedaan. Geen koraal grond dus.
Tijd voor de champagne, deze staat al een paar dagen lekker koel. We hebben nog een lekker stukje brie, welkom in New Caledonia.

Zondag 3 oktober 2010: Baie Ire, New Caledonia
We zijn eigenlijk verplicht om zodra je de wateren van New Caledonia binnenvaart rechtstreeks te varen naar Noumea en daar in te klaren. Maar we besloten toch om nog een dagje in deze mooie rustige omgeving te blijven.
We wassen de boot, van binnen en van boten. Onze lady is bedekt met een fijne aslaag van de vulkaan Yasur en deze moet er er toch weer af.
Voor de rest is het ontspannen en genieten van de mooie omgeving.

Maandag 4 oktober 2010: Baie Ire - Noumea (25 nm)
Positie 22.17S 166.26E
Het is vroeg dag, zeven uur. Het anker gaat op, eenmaal buiten de beschutting van de baai merken we hoe hard het waait. Zuid oosten wind, windkracht 6. We varen alleen op de kluiver en we gaan lekker snel. Ondanks dat we binnen het rif varen, staan er toch nog behoorlijke golven.
We varen de beschutte baai binnen bij Noumea, wat een bootjes hier.  Formeel moet je je melden bij Port Mouselle, afmeren aan de aanlegsteigers en dan komt quarantaine, customs en immigratie bij je aan boord. Nou Port Mouselle geeft aan dat de marine helemaal vol zit, zelfs de aanlegsteigers. We moeten maar ons anker uitgooien en zelf op zoek gaan naar Customs en Immigration.
We laten ons anker plonzen, natuurlijk blijkt achteraf net op een stuk koraal. Het waait stevig, eerst lijkt het of we vast liggen, maar na een kwartiertje beginnen we te krabben. Het koraal is afgebroken. Anker maar weer op, en er zit wederom een stuk koraal aan het anker vast.
We gaan naar de andere kant van de baai, Baie d'Orphelina.  Hier is bestaat de bodem uit modder, het is er erg druk maar als we een beetje tussen de boten doorscharrelen vinden we toch een plekje. Plons het anker gaat wederom in het water in, en dit keer houdt het prima. We liggen vast.
Bijboot opblazen en dan naar de kant. Maar eens vragen bij de marina hier, Marina Port du Sud. De mensen zijn heel erg vriendelijk, ze hebben de formulieren hier voor het inklaren. We vullen ze in, en zij faxen de gegevens naar customs. De dame belt naar immigratie en laat immigratie voor ons naar de marina komen. Vervolgens roept ze quarantaine op, en deze brengen we in onze bijboot naar de lady. We hebben zoveel mogelijk alle verse groente en fruit opgegeten want ook hier, net als in Australië, nemen we alle verse spullen in. Er slechts nog één tomaat aan boord en deze wordt ingenomen.
Na een uurtje zijn alle formaliteiten gedaan, ingeklaard in New Caledonia en we kunnen gaan en staan waar we willen.

Dinsdag 5 oktober 2010: Noumea, New Caledonia
Vandaag staat een bezoek aan het Tjibaou Cultural Centre op ons programma. Hier wordt verteld over de Kanak, de oorspronkelijke bewoners van Nieuw Caledonië. We zoeken de juiste stadbus en komen zo terecht bij het museum, dat volt staat met prachtige sculpturen en andere kunstwerken van de Kanak. Ook de behuizing, 'oude hutten' staan opgesteld. We zijn zo maar een paar uurtjes zoet in het museum.

Woensdag 6 oktober 2010: Noumea, New Caledonia
We gaan weer naar de kant, we hebben het voor ons doen druk,  we zijn meer van boord, dan aan boord. Vandaag moet er het een en ander geregeld worden. We willen de komende twee dagen met een auto toeren, dus eerste halte is een verhuur bedrijf. Vlakbij waar we voor anker liggen is een verhuur bedrijf, we kunnen het zelfs zien vanaf de boot. Eventjes later hebben we een auto gehuurd, een chevrolet avion. Morgen acht uur pikken we 'em op.
Tweede stop is een 'duik bedrijf'. Van horen zeggen begrijpen we dat Australië zelfs het onderwaterschip inspecteer, pokken zijn uit den boze, heb je deze dan moet het schip verplicht uit het water en schoon gespoten worden. Dus we willen zelf het onderwater schip schoonmaken, na anderhalf jaar zout water hebben we zeker pokken. We hebben dus een duikset nodig, flessen, vest, inflator en wetsuit. Het blijkt nog niet zo gemakkelijk om een duikset te huren. Het eerste bedrijf verhuurt niet, het tweede bedrijf blijkt gesloten en het derde bedrijf blijkt niet meer gevestigd op het adres dat we hebben. Kortom, we hebben een flinke wandeling van 10 kilometer achter de rug, maar nog geen duikset.
We hebben nog een laatste adres, aan de andere kant van de stad, daar gaan we morgen naar toe, met de huurauto. Na 3 uur wandelen houden we het vandaag voor gezien.

Donderdag 7 oktober 2010: Noumea, New Caledonia
Acht uur, we staan op de stoep bij het huurbedrijf. Ons autootje staat al klaar, en even later tuffen we weg. Eerste halte is STIM. En zowaar, het lukt hier kunnen we een duikset huren, het lukt niet met een wetsuit. De grote jongen van mij is te groot, en het grootste pak is zelfs te klein. Nou dat lossen we later wel op. We gaan eerst toeren.
We rijden naar het noorden. Grande terre, het grootste eiland van Nieuw Caledonië, is 400 km lang (langer dan Nederland) dus we kunnen zeker niet het hele eiland zien. In ons toeritisch reisgidsje staat werkelijk alles beschreven, over elke boom, heuvel en rotsblok is wel iets te vertellen. Maar wij maken erg gewoon een rondrit van, door de mooie bergen van New Caledonia. Vanaf Boulouparis rijden we het bergachtige landschap in. Van de westkust naar de oostkust. Het stuk langs de oostkust kent een stuk eenrichtingsverkeer weg. Op de even uur mag je zuidwaarts rijden, op de oneven uren noordwaarts. Sommige delen van de weg zijn zo smal dat je elkaar niet kunt passeren. Natuurlijk spelen we toerist en gaan toch het pad op. Even later komen we auto´s tegen, hier kunnen we elkaar nog passeren maar dan man maakt ons duidelijk dat dat verderop niet meer kan. Of we nog even een half uur willen wachten, dan mag het noordwaartse verkeer. We gaan een stuk achteruit. Pfff, ik stuur, maar ik heb zweethanden. Ik heb even geen oog voor de mooie omgeving. Eng hoor, even later parkeren we op een breed plateau, tijd om te lunchen. Na de lunch gaan we verder, maar nu met Frans achter het stuur.
Na een klein uurtje hebben we het enge stuk achter de rug, bij Canala gaan we weer door het berglandschap dit keer naar de westkust, en dan via de kust weer terug naar Noumea. Het is al donker wanneer we weer aan boord stappen.

Vrijdag 8 oktober 2010: Noumea, New Caledonia
Weer op schoolreis vandaag, dit keer gaan we naar het zuiden van Nieuw Caledonië. We gaan naar het natuurpark Rivière Bleu, een natuurreservaat met rivieren, prachtige planten en bomen en ´rode´ bergen. Een deel is onderwater gezet door de dam in Yaté. Hierdoor ontstaat een meer van 40km2 water. Een deel van het natuurpark kun je bezoeken met de eigen auto, een ander deel alleen met parkbussen. Wij kiezen voor het deel dat je kunt bezoeken met de eigen auto. Er staan veel wandelroutes uitgezet, je kunt er dagen achtereen wandelen, de lange afstandsroutes. Maar wederom, ook vandaag spelen we toerist en bekijken we alles vanuit de luie autostoel.
Na het bezoek aan het natuurpark en de dam in Yaté, gaan we weer terug naar Noumea. We zijn nog net voor sluitingstijd bij het duikbedrijf STIM om de duikset op te halen.

Zaterdag 9 oktober 2010: Noumea, New Caledonia
De wekker gaat om zes uur, we kijken hier bij de duikschool of we een wetsuit kunnen horen. En dat lukt, Frans vindt een wetsuit dat past.
Ik breng de auto terug, en dan zijn we gereed voor het onderwaterschip. Eerst duikset in elkaar zetten, hoe was dat ook alweer? We zetten alle spullen in de bijboot, ik help Frans met "aankleden", en daarna hup het water in.
Wat een klus, het valt vies tegen, het kost Frans meer dan een uur om één kant van het schip schoon te maken. Ik houd ondertussen de luchtbubbels goed in de gaten.
´s Middags is de andere kant aan de beurt, pas laat in de middag zijn we klaar, hebben alles opgeruimd en zitten in de kuip met een biertje. Ziezo dat hebben we wel verdiend. En onze lady is pokkenvrij.

Zondag 10 oktober 2010: Noumea, New Caledonia
Een rommeldag, we brengen de duikspullen weer naar de kant, we doen booschappen zodat we met de komende harde wind niet van boord hoeven. Voor de rest is het een beetje rommelen aan boord.

Maandag 11 oktober 2010 - woensdag 13 oktober 2010:
Noumea, New Caledonia
We zijn eerst van plan om vandaag uit te klaren en morgen te vertrekken naar Australië, maar de weersvoorspellingen zijn niet zo gunstig, we stellen het dus maar een paar daagjes uit. Harde wind en hoge golven. Later horen we van de havenmeester dat hij 40 knopen wind heeft gemeten, windkracht 8 tot 9 dus.
Frans geeft wat extra ketting lengte, we liggen nu op 40 meter ketting op 7 meter diep water. Dat lijkt ons voldoende.
We blijven deze dagen aan boord, en vermaken ons prima. Lekker luieren, boekje lezen en zo. Het is knus in ons eigen huisje. En onze lady doet het prima achter haar anker.

Donderdag 14 oktober 2010 - donderdag 21 oktober 2010:
Noumea, New Caledonia - Brisbane, Australie (832,9 nm)
Positie 27.28S 153.01E
Gaan we wel of gaan we niet? We hebben het weer de afgelopen dagen goed in de gaten gehouden, het laatste stuk naar Australie staat bekend om niet altijd gunstig weer.Hoge en lage druk gebieden wisselen elkaar in rap tempo af. We kijken elkaar aan, het lijkt een goed weergat. We gaan vandaag nog.
Eerst naar customs, immigration en de havenmeester. Uitklaren, dat gaat vlotjes.
Dan naar de supermarkt voor de laatste verse boodschappen, niet te veel want alles wat vers is wordt in Australië weer ingenomen. We gaan nog even lekker uit eten, en dan gaat het anker op.
Het is drie uur als we de baai uitvoeren. We zijn op weg naar Brisbane, het laatste stuk van de south pacific dat we bevaren. Wil je weten hoe onze oversteek was kijk dan in het oceaan logboek of klik hier.

Donderdag 21 oktober 2010: Brisbane, Australie
Positie 27.28S 153.01E
We wachten de kentering van de stroom af, en zo rond drie uur vertrekken we van marina Rivergate. We gaan de Brisbane river op. We hebben gehoord dat je verderop kunt liggen tussen twee piles, in het centrum van de stad. Het is even afwachten of er nog plek is. Na anderhalf uur varen komen er en we hebben geluk er zijn nog twee plekjes vrij. Al gauw komt een vriendelijke medezeiler in zijn bijboot naar ons toe, hij helpt ons met het vastleggen tussen de twee piles. We liggen prima, en zoals het er nu naar uitziet laten we de boot hier achter als we naar Nederland vliegen.

Vrijdag 22 oktober 2010: Brisbane, Australie
Zo het stroomt hier behoorlijk op de rivier. 's Ochtends bij doodtij maken we onze lady vast met een paar extra lijnen. We hebben nu 3 lijnen voor en 3 lijnen achter. Dat moet toch voldoende zijn.
's Middags gaan we voor het eerste de grote stad in. Tjongenjonge, Brisbane is groot. Er wonen hier meer dan 4 miljoen mensen. Groot, groter, grootst. We kijken onze ogen uit. Je kunt zien dat hier welvaart heerst. Europese prijzen allemaal en alles is te koop. Geen nee te krijgen. We ontdekken een Belgisch bierhuis en trakteren onszelf op mosselen met friet.
De komende tijd gaan we maar eens rustig Brisbane en omgeving verkennen en op zoek naar een campervan om in Australie rond te toeren.

Vrijdag 5 november 2010: Brisbane, Australie
De tijd gaat snel, we zijn alweer twee weken in Australië en hebben het naar ons idee best druk. De boot moet klaar gemaakt worden voor ons vertrek naar Nederland, we laten haar hier liggen tussen de piles. De watermaker wordt schoongemaakt en natuurlijk breekt een slangaansluiting af. Dus dat wordt zoeken naar een nieuwe aansluiting. Eindelijk na een lange zoektocht op de Pacific, vinden we hier in Australie 'het' ringetje voor de generator, kunnen we eindelijk het zelfgemaakte ringetje van de unox blikje vervangen. Dat moet nog wel gebeuren voordat we naar Nederland vertrekken.
We krijgen contact met Geena en Christian, Nieuw Zeelanders, en zij houden een oogje op onze lady terwijl we weg zijn. Ook Michael, een Australiër, houdt een oogje op onze lady. Ondertussen verkennen we Brisbane, een grote gezellige stad met 1,86 miljoen inwoners. Het valt ons op dat de stad zo schoon is, geen vuil op straat, openbare toiletten zijn schoon en nergens graffiti te zien. Iedereen is erg vriendelijk en relaxed. We moeten nog wel wennen aan het Australisch Engels.
Elke dag gaan we naar de kant en maken we een wandeling door de verschillende wijken, de leuke kroegen hebben we al ontdekt. We wandelen over de Story Bridge, naar South Bank waar een zwembad is aan de rivier (zwemmen tussen de wolkenkrabbers!), en maken een wandeling (met gids) door de botanical garden. Ook wandelen we naar Chinatown en smullen van het lokale eten, soms lijkt het wel of we in China zijn, zoveel Chinezen zien we hier.
In het weekend is het hier lekker druk in de park tegenover onze ligplaats, voor een grote stad als Brisbane is er erg veel groen, heel veel parken en daar wordt druk gebruik van gemaakt. In de parken zijn picnic tafels en........BBQ. Een druk op de knop, wachten tot de plaat warm is en je kunt je vlees gaan grillen. We hebben het nog niet uitgeprobeerd, maar dat gaan we zeker doen. Ondertussen hebben we wel ons eerste kangaroo vlees gegeten, erg lekker. We zien de eerste koala's in het wild, de kangaroo laat nog even op zich wachten.
En we hebben het druk met het zoeken naar een campervan, we kopen uiteindelijk de Tweetie Bird van Simon en Hanna, een Engels stel. Het is een ouwetje, een Toyota Hiace met een gereviseerde motor. Maar waar laten we Tweetie? We parkeren haar aan de andere kant van de rivier, natuurlijk net op de verkeerde plek en als we de volgende dag terugkomen hebben we onze eerste parkeerboete te pakken. Met Rivergate Marina maken we een afspraak om de Tweetie te parkeren als we in Nederland zijn. Wel zo veilig.
We regelen de administratie, verlengen de registratie (zoiets als wegenbelasting in Nederland) en schrijvende Tweetie over op onze naam. Het blijkt dat dit net weer iets anders gaat per regio, Australie kent een aantal regio's (allemaal veel groter dan Nederland, wij liggen in Queensland) en elke regio heeft zijn eigen wetten en regels. We hebben zelfs gelezen dat het voorkomt als je van de ene regio naar de andere gaat dat je ook dan geen verse groente en fruit mee mag nemen!
Natuurlijk maken we proefritjes met Tweetie, we zien het wel zitten om met onze gele Tweetie Australië te ontdekken. De Tweetie moet lekker gesopt worden en komend weekend gaan we kamperen in een natuurpark, lekker alles uitproberen.
Omdat we nu goed mobiel zijn, brengen we ook bezoekjes aan een aantal marina's, waar kunnen we onze boot goed uit het water halen en waar kunnen we onderhoud (laten) doen. Dat valt nog niet mee, de marina's aan Moreton Bay zijn voor ons soms niet goed te bereiken vanwege de diepgang en soms zijn de kranen niet zwaar genoeg. En de prijzen zijn erg hoog, je moet soms extra betalen als je aan boord wilt wonen! Belachelijk, maar goed we zetten onze zoektocht voort! Wordt vervolgd dus.