Donderdag 31 juli 2008: Schull
We staan op en als eerste halen we de laatste weerberichten binnen. We twijfelen nog steeds. Nou laten we maar eerst met de voorbereidingen beginnen. Frans maakt de buitenboel in orde, de dinghy wordt aan boord gehaald, er worden lijnen gespannen van achteren naar voren, zodat we daar onze lifelines aan vast kunnen maken, de verstaging wordt gecheckt, de grabbag wordt ingepakt enzo. Ik ben druk binnen bezig, ik maak eten, zodat we tijdens de reis alleen maar het eten warm hoeven te maken. We hebben beperkte keuze tijdens de reis, nasi of bruine bonen soep. Ondertussen bezoek ik herhaaldelijk het toilet, spanningen voor vertrek. Ik heb een knoop in mijn maag, zoals gewoonlijk.
Om twee uur zijn we klaar met de voorbereidingen. We besluiten morgen te vertrekken, vanmiddag ontspannen we ons, we gaan lekker op tijd naar bed.

Woensdag 30 juli 2008: Schull
Ongeloofelijk hoe snel het weer hier veranderet. Regende het gisteren nog de gehele dag, vandaag is het prachtig weer en schijnt de zon volop. We besluiten een heerlijke wandeling te maken.
In de loop van de ochtend gaan we met onze bijboot naat de kant. Eerst de havenmeester zoeken, want we liggen niet aan de juiste mooring. Op deze mooring staat duidelijk private, dus er is een eigenaar, maar wie? Volgens de havenmeester beheert hij deze mooring ook (voor de eigenaar, die volgens hem zaterdag komt). We moeten betalen 10 euro per nacht, we vertellen niet geheel de waarheid en zeggen dat we er slechts twee nachten liggen. We betalen 20 euro, maar krijgen geen bonnetje. Wie bedondert nou wie? Ik weet het niet...
We wandelen de route naar Colla Reed, volgens de beschrijving eerst via de pier en dan na het hotelletje richting de heuvels weer terug naar Schull. De beschrijving klopt, alleen er staat niet dat het hotelletje een bouwval is en dichtgespiekerd. We hadden ons zo verheugd op een lekker bakkie. Dat moet dan maar even wachten tot we weer terug zijn in Schull.
We maken er gelijk een lekkere lunch van, heerlijk genietend in het zonnetje. We doen nog wat boodschapjes en zowaar in de supermarkt vinden we ook de vlag van de provincie Cork. We hebben de gewoonte om overal waar we komen, te proberen of we een vlaggetje kunnen krijgen van de provincie of de stad. We hebben al een aardige verzameling.
's Avonds halen we weer een weerkaartje binnen, en weerberichten van zowel de Franse als de Engelse. Het is een beetje tegenstrijdig, Het ene bericht is gunstig en geeft aan dat we kunnen vertrekken, het andere zegt in het gebied Fastnet SW 7 Bft near gale 8 Bft. Tha wat nu te doen? Vertrekken of toch even wachten?

Dinsdag 29 juli 2008: Schull
Nou over vandaag valt heel weinig te vertellen. Het heeft de hele dag geregend en het is geen moment droog geweest. We steken onze neuzen niet buiten de deur, we blijven de hele dag binnen. We worden loom, luieren en lezen. We willen eigenlijk wat voorbereidingen doen voor de oversteek, zoals de grabbag (een waterdichte tas met de allernoodzakelijkste spullen die je als je plosteling van boord moet mee kunt nemen in je reddingsvlot) klaarmaken, en het bedje in onze achterkajuit klaarmaken, maar we hebben geen zin. We zijn lui, tenminste ik. Frans gaat nog aan de slag met het vullen van de vetpomp die bijna leeg is en repareert de tafel in het doghouse. Tja er is toch verschil.....

Maandag 28 juli 2008: Schull
Na een regenachtige nacht slapen we uit. Als we wakker worden regent het nog steeds een beetje. We hebben een klusochtend, de website wordt bijgewerkt en Frans installeert maxsea (dat zijn eletronische kaarten ten behoeve van de nagivatie) op een onze reserve computer. Zodat als er een computer uitvalt we altijd elektronisch kunnen navigeren. Erg handig. 's Middags wordt het droog, en we besluiten om met de bijboot naar de kant te gaan. We lopen nog even door Schull en al gauw zitten we bij een cafeetje, we drinken een bakkie en kunnen zo de website weer publiceren.
Daarna nog even boodschappen doen bij de supermarkt en we gaan weer terug naar onze trouwe lady.
Het is verder relaxen, en nog een weerkaartje binnenhalen. Het lijkt erop dat we komende donderdag wellicht kunnen vertrekken richting Spanje. Ik ben in gedachten erg bezig met de oversteek. Toch wel heel spannend, zo ruim 500 mijl op zee.

Zondag 27 juli 2008:
Sherkin Island - Schull (8,8 NM)
Gisteravond spraken we nog even met onze buurman Barry en zijn dochtertje Claire. Barry was niet echt positief over Schull (spreek uit Skull), maar we gaan toch, eigenwijs als we zijn.
Frans start de motor, en ..... niets. De sleutel maakt geen contact. Nog een keer proberen, en nog een keer. Na tien minuutjes prutsen slaat eindelijke de motor aan. Een klusje, want dit wil je niet hebben als de motor op een belangrijk moment aan moet.
We slalommen door eilandjes, nauwkeurig navigerend, want de bodem bestaat hier uit vele rotsen.
Het is wederom prachtig weer. We kunnen het kleine stukje zeilen, maar we durven de motor niet goed uit te doen uit angst dat we weer zoveel moeite hebben om de motor aan te krijgen. We zetten het fokje dan maar bij. In de verte zien we Fastnet Rock, erg indrukwekkend nadat ik net het boek Fastnet, Force 10 heb gelezen.
Even na enen pikken we een mooring op. Het is hier druk, veel bootjes aan moorings. Volgende week start hier de Calves week, regatta's voor de amateur zeilers.
's Middags gaan we de kant op, we komen uiteindelijk terecht op een agricultural family bijeenkomst. Een gezellige boel, paarden keuring, hondenkeurig, oude tractoren, en veel kraampjes met lokale produkten. We kopen kaas, worst en heerlijke olijven. Als we weer aan boord zijn, wordt dit natuurlijk gelijk deels opgegeten bij een rood wijntje. Het smaakt uitstekend.
's Avonds halen we wederom weerkaartjes binnen, helaas de wind blijft voorlopig in het zuiden zitten. We gaan nog niet. Geduld hebben en dat is niet mijn sterkste kant.

Zaterdag 26 juli 2008:
Sherkin Island
We blijven nog een dag op Sherkin Island, we nemen de veerboot naar Baltimore. Na tien minuutjes zijn we daar. We gaan op een terrasje zitten en drinken een lekkere bak koffie. Ondertussen hebben we de laptop voor ons op het tafeltje staan en kunnen we de website bijwerken, heerlijk in het zonnetje met een bakkie. Wat wil een mens nog meer. We bellen met het thuisfront, Frans met z'n dochter en ik probeer mijn vader te bereiken, die vandaag jarig is. Het lukt, 's avonds nog maar een keertje proberen. Pap van harte!
Baltimore is een kleine stad, een beetje slaperig. We zijn er gauw door. We zijn hierheen gekomen om boodschappen te doen, in slaan voor de oversteek naar Spanje. Als we later de weerkaartjes binnenhalen, blijkt dat we nog niet wegkunnen. De wind komt voorlopig uit het zuiden, en dat is precies de richting waar we heen willen. We wachten nog maar even.
In de enige winkel doen we inkopen, een beperkte keus, we doen het ermee.
In de loop van de middag gaan we terug, we relaxen. Rond etenstijd laten we onszelf wederom verwennen, we gaan wederom naar dezelfde pub. Dit keer hebben we een steak met frietjes. Het smaakt ons goed, na het eten maken we een ommetje. Het is heerlijk weer, we komen langs oude vervallen schuurtjes en lopen door de weilanden. "Mind the bull" komen we onderweg tegen, dat is even schrikken. Gelukkig komen we de bull niet tegen, maar we zijn blij als we weer op een pad terecht zijn gekomen.

Vrijdag 25 juli 2008:
Glandore - Sherkin Island (14,9 NM)
Het heeft vannacht geregend, en als we wakker worden is het bewolkt. We hadden het plan om de kant op te gaan, maar we besluiten om op tijd te vertrekken. Wellicht is het mooi weer als we aankomen in Baltimore. Om even na tienen maken we los van de mooring, het is zuid westen wind, precies de richting waarheen wij willen. Het is maar een klein stukje, we gaan op de motor.
Langzamerhand klaart het weer op en als wij na drie uur aankomen op Sherkin Island aan Baltimore Harbour, is het prachtig weer geworden. Strakke blauwe lucht en een heerlijke zon, zo zien we dat graag. De lange broek wordt gauw verwisseld voor de korte broek. We liggen aan een steigertje, het is hier een prachtige omgeving. Sherkin Island is een van de eilanden van West Cork. We wandelen heerlijk en maken een praatje met een local. In de winter wonen hier 25 tot 30 gezinnen, in de zomer verdrievoudigd dit met Ieren die hier een weekend huisje hebben en met toeristen.  Het is nu hoog seizoen, naast ons ligt er een Engelse boot en een Franse boot en daarnaast een aantal locals. Dus zo toeristisch is het hier niet. Heerlijk rustig.
Bij het afscheid zegt de local 'tot ziens'. Verrassend. We maken een lekkere wandeling over het eiland. Morgen blijven we hier liggen en willen we met de veerboot, slechts tien minuten, naar Baltimore. In Baltimore blijft er in de haven 1.5 m water staan, te weinig voor ons dus, en er is weinig ruimte. Dus het veerbootje leek ons een goede optie.
Er zijn hier twee pubs en aantal B&B's, een post office, een school (ze moeten minimaal tien leerlingen hebben) en een kerkje. Een kleine gemeenschap dus. We vragen ons af of we hier zouden willen wonen, n is het hier heerlijk, maar in de winter? Waarschijnlijk niet. We gaan lekker eten in de ene pub (tevens eigenaar van de steiger), prawns en salad. Heerlijk.

Donderdag 24 juli 2008: Glandore
Ondanks het geschommel en gedein blijven we vandaag liggen in Glandore. De voorspellingen voor vandaag zijn zuid oosten wind afnemen in de loop van de middag tot 2-4 Bft. En dan kunnen we naar de kant, hadden we bedacht. Nou de wind neemt toe, tot ruim boven de 15 knopen, dat is dus een dikke 5 Bft. We blijven aan boord, ook omdat op de mooring staat dat-ie geschikt is voor maximaal 15 ton. We schommelen hevig, maar verder is er niets aan de hand.
Het wordt een relax dag, Frans is hevig gepakt door het boek Jig geschreven door Armstrong. Ik haal een weerkaartje binnen en ontdek dat we via onze sailmail nog veel meer weergegevens binnen kunnen halen, weerberichten vanover de  gehele wereld. Ik haal een lokaal weerbericht binnen over de Golf van Biskaje, en het lukt. Kunnen we dus ook mooi gebruiken bij onze voorbereiding voor de oversteek naar Spanje.
Aan het eind van de middag bak ik (nou ja de broodmachine) een broodje.
Tegen de avond neemt de wind eindelijk af. Zullen we nog naar de kant gaan? Ach we vinden het wel lekker aan boord. Misschien morgen, dan halen we een bakkie aan de kant.
En voor de zeilers onder jullie, dit berichtje hebben we gekregen van een zeiler die we hebben ontmoet in Dublin, volgens ons geeft het perfect het zeilerswereldje weer.


Woensdag 23 juli 2008:
Kinsale - Glandore (30,6 NM)
Vandaag hebben we de wekker gezet, acht uur gaat-ie af. We staan op en maken ons gereed voor vertrek. We willen een redelijke afstand afleggen, naar Glandore een stukje verder westelijker aan de zuid west kust van Ierland. De omgeving wordt heuvelachtiger, groene weilanden afgewisseld met bomen en hooilanden. Het is een mooie omgeving, regelmatig zien we ook kleine palmboompjes. Het moet hier dus toch warmer zijn dan bij ons in Nederland.
In Kinsale heb ik een boek gekocht genaam Fastnet, Force 10. Het gaat over de fastnet race in 1979, waar de boten midden in een zware storm terecht komen. Zeer indrukwekkend om te lezen. We zijn bezig, ik met name met de geestelijke voorbereiding, met onze oversteek naar Spanje, niet echt het juiste moment om nu zo'n boek te lezen! Dom, dom, dom.
Vandaag kunnen we in ieder geval heerlijk zeilen, de wind komt uit het zuid oosten en wij gaan westwaarts. Lekker zeilen, heerlijk voor het lapje op de kluiver en het grootzeil. Om kwart voor drie komen we aan in de baai van Glandore. Aan de westkant ligt Union Hall, genoemd naar de Union Hall waar de (gehate door de Ieren) Union tussen Ierland en Engeland werd getekend, en aan de oostkant ligt Banglore. Wij pakken voor Banglore een visitor mooring op. Opschrift max tonnage 15 ton. En onze lady weegt 25 ton, we gokken het er op.
De baai is open naar het zuid oosten, de wind en de swell staan er pal in. We liggen dus hevig te schommelen aan de mooring, de glazen op tafel moeten we vasthouden, anders gaan ze aan de wandel.

Dinsdag 22 juli 2008:
Oysterhaven - Kinsale (7 NM)
We hebben moeite om uit bed te komen, vreselijk. Het is al half tien als we opstaan! Daarna gaat het snel en een kwartiertje later zijn we vertrokken. Ontbijten doen we wel onderweg. We gaan tenslotte maar een klein stukje, we willen vandaag Kinsale vanaf het water zien en nog even door het stadje lopen.
Even voor twaalven zijn we in Kinsale, aan de Bandon rivier. We proberen te ankeren, maar het lukt niet. Tot twee keer toe grijpt het anker niet. Dan maar een mooring (wederom van een local). Voordat we met de bijboot naar de kant gaan, plakken we ons telefoonnummer achter de ramen. Mocht de eigenaar komen dan kan hij ons bellen.
We kuieren gezellig door Kinsale, vandaag is er farm markt. De boeren komen met hun produkten naar de markt om deze te verkopen. We nemen een bakje vissoep, heerlijk!
Daarna gaan we terug naar onze boot, het is nog steeds prachtig weer, het zonnetje schijnt. Lekker genieten dus.

Maandag 21 juli 2008: Oysterhaven
Kwart voor elf melden we ons bij Loliet, ze staat al klaar. In een kwartiertje zijn we in Kinsale, via kleine en smalle landweggetjes. Af en toe moet er flink getoeterd worden voor een smalle onoverzichtelijke bocht.
In Kinsale volgen we de rondleiding. Onze gids weet heel veel en kan boeiend vertellen. Hij is zo enthousiast dat hij de tijd vergeet.
Kinsale is één van de grootste natuurlijke havens van Ierland, de Spaanse armada heeft hier de stad (en dus Engeland) belegerd. Uiteindelijk hebben de Engelsen gewonnen en daarmee bleef Ierland nog 400 jaar onder Engelse heerschappij. Maar de Engelsen waren zo geschrokken dat ze twee forten hebben gebouwd bij de ingang, Jame's fort en George's Fort. De laatste is nog in tact, de eerste is een ruïne. Kinsale is een lieflijk stadje, klein en gezellig.
We begrijpen nu ook waarom zoveel Ierse huizen zo gezellig gekleurd zijn. Dit is een nationale actie geweest, in het leven geroepen door de Ierse overheid. Je kunt zo een prijs, een eretitel,  winnen als het mooiste dorp van Ierland. Het ziet er in ieder geval erg leuk uit.
Rond enen ontmoeten we Loliet weer, we gaan heerlijk lunchen bij Fishy Fishy. En daarna gaan we weer terug. Om half drie zijn we weer bij onze lady.
We hebben nog even het plan om met onze boot naar Kinsale te varen, maar we vinden het wel goed voor vandaag. We blijven lekker liggen, en genieten van de rest van de dag.
's Avonds halen we een weerkaartje binnen, het blijkt dat de wind naar het oosten gaat draaien, dus morgen op de motor naar Kinsale, en dan overmorgen kunnen we een lekker stuk zeilen. Tenminste als de voorspellingen uitkomen.

Zondag 20 juli 2008:
Crosshaven - Oysterhaven (11,9 NM)
Vandaag gaan we weer een stukje verder, het is nog steeds heerlijk weer, de zon schijnt en de wind komt uit het noord westen. We kunnen zowaar zeilen. Op gereefd grootzeil en kluiver zeilen we naar Kinsale. Eén van de grootste natuurlijke havens van Ierland.
Eventjes ten oosten van Kinsale ligt Oysterhaven, en we besluiten daar te overnachten, we pikken een (local) mooring op. Nu maar hopen dat de eigenaar niet komt. We liggen op stroom en lekker dwars op de wind. Bij het naar binnen varen van de baai worden we begroet in het Nederlands, "welkom in Ierland" roept de bemanning!
Het is toch echt een Ierse boot. Blijkt het een Ier te zijn, getrouwd met een Nederlandse, hij heeft Paddy en zie Loliet. Hij nodigt ons uit voor een borrel 's avonds bij hem thuis.
We twijfelen even, is het serieus bedoeld of beleefdheid? Even voor achten klimmen we in de bijboot, Paddy is nog niet thuis, zijn dochter doet open. We zijn er een beetje verlegen mee, maar na drie kwartier komt Paddy thuis en even later zijn vrouw ook. We hebben een gezellige avond.
Ze bieden aan ons morgen naar Kinsale te brengen, we kunnen dan de historische toer door Kinsale volgen en we gaan samen lunchen bij Fishy Fishy. We gaan graag op het aanbod in.
Vlak voordat het donker wordt, klimmen we weer in onze bijboot en gaan terug naar onze lady.

Zaterdag 19 juli 2008: Crosshaven
Vandaag gaan we met de bus naar Cork. De bus vertrekt om tien voor tien, dus wij op tijd naar de bushalte. We wachten, en wachten en wachten.... maar er komt geen bus. Blijkt dat de bus pech heeft gekregen, er moet een nieuwe bus komen uit Cork. Wij gaan in de tussentijd maar een bakkie halen. Om kwart over elf komt de bus er uiteindelijk aan. Geeft niet, het is prachtig weer, wij zitten lekker in het zonnetje op een bankje met een bakkie en hebben tenslotte alle tijd.
We genieten van de busrit, deze duurt ruim drie kwartier en zo zien we wat van het mooie heuvelachtige landschap.
In Cork bezoeken we de Old English Market. Een gezellige grote markthal, met allerlei kraampjes voornamelijk kippenboer, vleeshandelaar, groenteboer, kaasboer, bakker, en niet te vergeten de visboer. Wat een stank, alles wat verkocht. Letterlijk alles, we zien staarten, poten en harten van de varkens. Brrr, ik gruw ervan.
Nadat we onze ogen uit hebben gekeken op de markt, slenteren we door Cork. We hebben geen puf meer, we willen terug. Alleen de bus komt pas over anderhalf uur. Geen probleem, we gaan lekker thee drinken met iets lekkers.

Vrijdag 18 juli 2008: Crosshaven
We blijven lekker liggen in Crosshaven, genieten van de drukte van de Cork Week. We eten ons ontbijtje buiten op in de kuip, in het zonnetje en genieten van alle drukte, ruim 400 bootjes vertrekken naar buiten, voor de regatta's. We hebben nog even het plan om een stukje te gaan lopen, maar het wordt een klus dag.  Frans gaat met de lelijke kras die we gisteren hebben opgelopen, aan de slag. Gelukkig is de kras niet zo diep, en kan er gelijk, na wat schuren, een eerste toplaag op. Daarna is de motor aan de beurt, olie moet vervangen worden. En bij Wietse kunnen we nieuwe olie krijgen (kopen dus). Ik ga het stadje in, en doe boodschappen en geef de lady een lekkere sopbeurt. Ik werk de website bij en probeer deze te publiceren. Dat lukt niet, we krijgen al een week geen verbinding, vervelend.
De wedstrijdzeilers keren vroeger terug dan gisteren, even twaalven komen de eersten al weer terug.
We kijken onze ogen uit, vlak naast onze meert een bootje af. De boot wordt compleet  verbouwd, alle wedstrijdzeilen (van kevlar) gaan eraf, de rolinstallatie was eraf wordt weer geplaatst, de buiskap was eraf, wordt ook weer geplaatst, het anker en de ankerketting worden weer gemonteerd. De dieseltank wordt weer gevuld. Het wordt weer een toerschip! Zo zien we ook mensen sjouwen met een radarmast! en reddingsvlotten over de steigers lopen. Een ander bootje wordt naar binnen gesleept, hij had te weinig diesel aan boord om terug te komen en moet dus nu eerst de motor ontluchten.
Wat een gedoe! Maar wel erg leuk om te zien.
Naast ons lag Jerry, met zijn rondvaart boot voor rondvaarten in de Cork Harbour, hij verrast ons met de Heineken vlag met daarop Cork week 2008. Heineken is één van de grotere sponsors, en Jerry vond dat een Nederlandse boot toch zeker een Heineken vlag in de top moest hebben. Wij hebben natuurlijk direct de vlag gehesen.
's Avonds storten wij ons in het feestgewoel. We hebben kaarten gekregen van Wietse, het is druk maar erg gezellig en er spelen verschillende bandjes.
Het is na enen als we weer aan boord klimmen.

Donderdag 17 juli 2008:
Youghal - Crosshaven (25,4 NM)
Vanacht hebben we aan de mooring gelegen en toch ruim 8 mijl afgelegd. En dat vanwege de sterke stroom!
Om even voor negenen maken we los, wederom wind uit het zuidwesten, dus weer een motordag. We raken eraan gewend.
Tijdens het zeilen repareert Frans de breekpen van de motor van de bijboot, dat was de reden dat de motor niet in de versnelling wilde.
Vlak voor Cork, komen we terecht in de wedstrijden. Het is Cork Week, 400 bootjes doen er aan mee. Het is lekker en gezellig druk. De bootjes liggen in de havens aan de Owenboy river. En wij willen daar ook graag een plekje. Frans heeft er een hard hoofd in, maar ik eigenwijs vind dat we het toch moeten proberen. We komen aan op een rustig moment, alle boten zijn namelijk aan het zeilen. De eerste haven helaas lukt niet en levert ons een lelijke kras op aan het lakwerk. De steiger was voorzien van een metalen hoekstrip! Dan maar de volgende haven, ik bel eerst. En ik krijg warempel een Nederlander, Wietse, aan de lijn. Geen probleem, hij heeft plaats. We liggen hier heerlijk, temidden van alle wedstrijdzeilers.
Het is gezellig druk, vanaf vier uur stromen de boten naar binnen en iedereen zoekt zijn plekje weer op. We kijken rond, lopen lekker in het zonnetje en genieten met volle teugen. We krijgen twee vrijkaartjes voor de feestelijkheden, ook daar kijken we rond. Allemaal bruine koppen en daar tussendoor lopen "pits poezen", dames op hun paasbest helemaal opgedoft in mooie lang jurken van zijde en open ruggen. Duidelijk geen zeilers. Maar de vrouw van...
Morgen maar eens de omgeving verkennen, en als we zin hebben een krasje wegwerken en wellicht naar Cork met de bus.

Woensdag 16 juli 2008:
Dunmore East - Youghal (spreek uit als Yawl) (45,3 NM)
We verlaten Dunmore east, om tien uur maken we los van de mooring. Dit keer vrijwillig. We zijn nog even optimistisch dat we kunnen zeilen, we hebben al gauw gereefd grootzeil, kluiver en fok opstaan. Maar onze koers is pal in de wind, we moeten laveren. Dit houden we vol tot twaalf uur, maar het schiet niet echt op. En we moeten nog een stuk. We besluiten om te gaan motorsailen, dus kluiver weg, fok weg en motor aan. Youghal ligt aan de rivier Blackwater, die langzaamaan verzand. Goed opletten dus bij het naar binnen varen. Er staat een behoorlijke stroom in de rivier, als we binnen zijn schreeuwt iemand van de kade dat we de yellow bouy kunnen oppikken. Dat doen we dus, en dan merken we pas hoe hevig het stroomt. Onze kaart geeft aan dat op deze plek met laag water niet meer dan 80 centimeter water blijft staan. We zijn een beetje onzeker. Daarom gaan we niet alletwee naar de kant. Ik ga eerst, en ga wat informatie ophalen, de website publiceren en daarna Frans oppikken. Zo gezegd, zo gedaan. Het website publiceren lukt nog steeds niet. Vreemd. De mannetjes op de kade, die ik vraag of er voldoende water blijft staan bij laag water geven aan "there is plenty of water". Dat is dus geruststellend.
Ik klim weer in de bijboot, motor aan, maar helaas het lukt niet om deze in de versnelling te krijgen. Dan  maar roeien, maar dat is een hele klus tegen de stroom in en ik word al gauw weggezet door de stroom. Gelukkig komt daar een reddende engel, een Irishman in een bootje, en hij geeft mij een lift naar onze lady. Frans zag het van verre gebeuren en zag mij al drijven op de grote zee, in gedachten had hij al een reddingsoperatie in gang gezet.
Helaas geen pint in Moby Dick, maar een lekker glaasje wijn aan boord.

Dinsdag 15 juli 2008: Dunmore East
We blijven nog een dagje liggen in Dunmore East. Een klus en relax dag. Frans gaat weer aan de slag met de vertrouwde wc. En aan het eind van de dag, is de wc weer in orde! Zowel de driewegklep is oké en de lekkage is verholpen! Geweldig.
Ik doe allerlei andere klusjes, knoopjes naaien aan een overhemd, handwasje, onze website bijwerken, naar de kant om een broodje te halen. Kortom waar je het al niet druk mee kunt hebben.
Ik ben net weer terug aan boord, als Frans roept "we zijn los" blijkt de harpsluiting niet goed gezeten te hebben en heeft los gelaten. We drijven dus weg, we starten de motor en pakken een andere mooring op. Gelukkig zijn we aan boord, het zal je maar gebeuren als je niet aan boord bent. We moeten er even niet aan denken.
Verder doen we eigenlijk niet veel bijzonders, we hebben even geen puf meer om naar de kant te gaan en blijven lekker aan boord, we eten, douchen en genieten van een mooie avond. Morgen maar weer een stukkie verder.

Maandag 14 juli 2008:
Kilmore - Dunmore East (17,0 NM)
We hoeven vandaag gelukkig niet zo vroeg weg. Dus we zetten geen wekker. Na het ontbijt ga ik eerst het dorpje in op zoek naar brood. Helaas, ik vind wel een winkeltje maar brood hebben ze niet. Dan maar zelf een broodje bakken aan boord. Het is half elf als we vertrekken. Het is mooi weer, helaas weinig wind en de wind komt precies uit de richting waar we heen moeten. Dan maar op de motor. We zijn aan het dubben waar we heen gaan, gaan we diep in het achterland van waterford, gaan we naar Dunagan Bay? We hebben niet zo heel veel zin om ver te gaan. We besluiten om een mooring op te gaan pakken bij Dunmore East, aan de ingang van de monding van Waterford. Het is half twee als we daar aankomen. Het zonnetje schijnt en we eten buiten ons broodje op. Lekker in het zonnetje. Om ons heen zijn allerlei kleine bootje aan het varen, kinderen krijgen les. Een prachtig gezicht, veel gelach horen we om ons heen en regelmatig gaat er natuurlijk een bootje om.
Frans gaat daarna opnieuw aan de slag met de pakkingen van de wc. We weten nu waar het lek zit, nu nog dichten.
's Avonds gaan we met de bijboot aan land. Een leuke plaats Dunmore East, we zien veel oude Ierse cottages met rieten daken. Het ziet er leuk uit. Een zwoele avond vanavond, het blijft lang warm en licht. We genieten op een terassje van een pint.

Zondag 13 juli 2008:
Arklow - Kilmore (46,8 NM)
We moeten weer een uur weg voordat de ebstroom begint, om zo maximaal te kunnen profiteren van het tij. Dit keer betekent dat dat onze wekker om vijf uur afgaat! Het is echter een prachtige zonnige ochtend, heerlijk. We gooien los, en keren op de rivier. Het is ondiep, erg ondiep en we raken eventjes de grond aan, pfff! Maar het gaat goed.
We wisten dat er weinig wind zou staan vandaag, dus het wordt een motor dag. Toch ook wel relaxed. We wisselen af en pakken allebei nog een paar uurtjes slaap mee, ondertussen draait de wasmachine en de watermaker. Heerlijk, onze lady is toch van alle gemakken voorzien. Het is een lekkere zonnige zeil (nou ja motor) dag, we passeren Carnsore Point,  en het landschap wordt steeds vlakker. Aan de oostkust hebben we zowaar duinen gezien. Regelmatig zien we Jan van Gent zich met ware doodsverachting als een speer in het water laten duiken, op jacht naar een visje. Indrukwekkend om te zien.
In de middag komen we aan in Kilmore, het is er gezellig druk, zonnig en er is een havenfeest aan de gang. In de haven zien we een aantal zeehonden, je kunt vissen kopen en ze vervolgens voeren. De zeehonden zijn redelijk tam en zien er goed doorvoedt uit. Ze moeten wel snel zijn als je ze een makreel toegooit want voordat je het weer is een zeevogel er mee aan de haal gegaan!

Zaterdag 12 juli 2008:
Dun Laoghaire - Arklow (30,9 NM)
De tip die we kregen was een uur voor de eb stroom vertrekken, dus dat doen we. De wekker staat om half zeven, maar we hebben moeite om er uit te komen. Het is kwart over zeven als we vertrekken. Westenwind en we gaan zuid waarts. Heerlijke bezeild koersje dus, we zeilen op een gereefd grootzeil en kluiver. Ons doel is vandaag Arklow. We zijn eigenlijk op doorreis, de oostkust van Ierland is niet zo bijzonder, het mooie gedeelte wacht op ons in zuid west Ierland, dus vandaar dat we zou gauw mogelijk daar heen hoppen.
Arklow, we hebben aantal opties. Ankeren, maar er is weinig beschutting en er staat nogal wat deining, dus dat doen we niet. In het dock, daar liggen nogal wat vissersschepen en geen geschikte plaatsen, dus dat doen we ook niet. De marina, maar de ingang is zo smal dat we geen idee hebben wat we daarachter aantreffen, dus daar durven we niet goed naar binnen. Dan bij de jachtclub, daar kunnen we aan een pontoon liggen in de rivier. We liggen er goed. Het is half twee als we afmeren.
We gaan het stadje verkennen, aardig. Wat winkels en een pub. We maken het gezellig aan boord en 's avonds hebben we een bioscoop aan boord, we sluiten de radio aan op de laptop  en hebben zo lekker goed geluid, en we stoppen een fimpje met Jeremy Irons in de laptop, wat wil je nog meer.

Vrijdag 11 juli 2008:
Dublin - Dun Laoghaire (5,3 NM)
Vandaag een regeldag. We gaan naar Dun Laoghaire (spreek uit als Dun Lerie). Het is een klein stukje, dus met een uurtje zijn we er. Het is de grootste marina van Ierland, 800 plaatsen! Het doet ons het ergste vrezen voor de prijzen, en inderdaad we moeten 52 euro betalen! En het ergste is we raken gewend aan de hoge prijzen, we kijken er niet meer van op.
Nadat we een plekje gevonden hebben lopen we het stadje in. We vinden de watersport winkel (een ship chandler, zoals ze dat hier noemen). We slagen gedeeltelijk, de pilot van zuid west Ierland vinden we, maar we zoeken nog een impeller (als reserve voor de motor van de wc) en we willen meer kanalen open laten zetten op onze marifoon. Hier gebruiken ze regelmatig kanaal 37 bij de havens, en deze is niet beschikbaar op onze marifoon. De laatste twee klussen lukken niet in de winkel. Een andere keer misschien. We gaan terug naar de boot, Frans gaat klussen (olie vervangen van de generator) en ik maak een boodschappen lijstje. Ik ga voor de tweede keer het stadje in, dit keer om een wi-fi netje op te pikken, dat lukt en daarna ga ik op zoek naar olie voor de generator. Weer terug naar de boot en dan voor de derde keer het stadje in, nu om boodschappen te doen. Als je je afvraagt wat we zoals de hele dag doen, nu dit soort zaken dus. Het is half acht als we achter de warme prak zitten, we hebben het wel gehad vandaag, en blijven lekker aan boord.

Donderdag 10 juli 2008: Dublin
We vinden Dublin zo leuk, dat we nog een dag blijven. Het is goed weer, maar de benen zijn nog moe dus we pakken de bus naar de stad. Zo rond het middag uur zijn we weer in de week Temple bar, daar nemen we een lekker bak koffie met een muffin. Vandaag zijn we minder actief dan gisteren, toch gaan we op pad. We bezoeken Dublivinia, een erg leuk museum dat veel verteld over het onstaan van Dublin, de viking periode en hoe de mensen in Dublin leefden. Je kunt veel zelf doen, spelletjes spelen zoals ze vroeger deden en een  je kleden, helm op enzo. Moest ik natuurlijk ook doen.
Tussendoor gaan we naar de St. Audeonkerk, voor een kort orgelconcert, erg leuk. En daarna weer terug naar Dublivina om de rest van het museum te bekijken. Als we weer buiten komen regent het als vanouds, alleen dit keer hebben we geen paraplu bij ons. We kijken elkaar aan en vragen ons af waar we paraplu gebleven is. Geen idee!
We pakken de bus weer terug naar het centrum en gaan op zoek naar  een boek, pilot van de zuid west kust van Ierland. Veel boekwinkels gaan we in, maar nergens de pilot te verkrijgen. We geven het op.
We lopen in suffolk street en pakken daar een kroeg. Een lekkere Ierse maaltijd vult onze maagjes. Daarna terug naar de yaught club, poolbeg. Het duurt nog even voordat we daar zijn, want de bus wil maar niet komen. We wachten ruim een half uur.
In de yaught club, daar vinden we ook onze paraplu weer terug, raken we aan de praat met John, ook een zeiler, en van hem krijgen we een heel lijstje met tips voor de zuidwest kust van Ierland. We besluiten om waarschijnlijk toch in Ierland te blijven, helemaal omdat de krant ons vandaag vertelt dat in Engeland, met name zuid west en Wales, een regenmoesson aan de gang is deze zomer. Het weer is duidelijk van slag.

Woensdag 9 juli 2008: Dublin
Vandaag doen we lekker helemaal niets, geen geklus. We hebben een relax dag. De wekker wordt niet gezet, we staan lui op, om half tien. Maken een ontbijtje, en kuieren dan op onze gemakje naar de stad, ongeveer 20 minuten lopen.
Dublin, een leuke stad, met veel om te zien, helaas regent het, dus dat maakt het wat minder aangenaam, maar we laten de pret er niet door drukken. We drinken een lekkere bak koffie met een scone erbij en gaan naar de tourist information. We nemen wat folders mee, kopen een buskaartje en een reisboekje van Dublin. We gaan met de bus naar Guiness storehouse. Een geweldig museum in de Guiness brewery waar het proces van het maken van Guiness uitgelegd wordt. Het gebouw telt 7 verdiepingen, op de hoogste verdieping krijg je een guiness. Wij halen een grapje uit. Het blijkt dat onze Rutger Hauer mister Guiness was eind jaren 80 begin jaren 90. Hij was op verschillende reclame filmpjes van Guiness te zien, de grote stoere vent en donkere kledij met blonde haren en blauwe ogen was het voorbeeld van guiness. Op één van de filmpjes heeft hij een pint guiness in zijn hand en zegt-ie "I was accused not to be serious", en neemt vervolgens een slok guiness. Vervolges heeft hij aan zijn neus het schuim van zijn biertje hangen en met een big smile zegt-ie "not guilty". En zo staan wij dus op de foto.
Als we weer buiten komen is het ondertussen droog geworden, heerlijk. We nemen de bus terug en stappen uit op dame street en wandelen naar Grafton street. De bekende straat van Dublin. Errug leuk met de vele winkeltjes. We krijgen trek en gaan naar de wijk Temple Bar, en in Oliver St. John Gogerty eten we. Heerlijk, een gezellig bar, erg druk en met Ierse live muziek. We vermaken ons opperbest, we sluiten of met een coffee and baileys en wandelen terug naar onze lady. Het is elf uur en de voetjes zijn moe.

Dinsdag 8 juli 2008:
Carlingford - Dublin (55,5 NM)
We kunnen uitslapen, de wekker gaat om half vijf! Om vijf uur gooien we los, het waait nog stevig maar niet zo hard als gisteren, wind het westen 15 tot 20 knopen. We hebben stroom mee, maar eenmaal buiten het lough zakt de wind in. 8 knopen nog maar, we hijsen het grootzeil en de kluiver, koersje zuid. We kijken elkaar aan, dat gaat zo een lange dag worden, op weg naar Dublin. Wat doen we fok erbij, of de motor aan. Nog geen vijf minuten later waait het 28 knopen uit westen, windkracht 7. Hoezo fok er bij! Als de wiederweerga wordt de kluiver ingerold, en zetten we een dubbel reef in het grootzeil.  Eerst maar eens een stukje motorsailen, nadat we een beetje gewend zijn, zetten we ook het fokje erbij. We gaan als een speer, het blijft de hele dag zo stevig waaien. We raken eraan gewend.
Om half acht wil ik een paar uurtjes slaap inhalen, nou dat gaat niet lukken. Onze vuilwater tank loopt over, het blijkt dat de toevoer naar de wc water hevelt. Allemaal water in de kiel, en in de gootsteentjes. Afsluiter dicht, en de vuilwatertank legen. Nog een klusje dus als gevolg van de verstopping.
Na deze actie, kan ik eindelijk een uurtje slapen op de bank.
Om één uur komen we aan in Dublin bay, daar zien we een dolfijn in het water. We moeten nu tegen de wind in, en hebben stroom tegen, Dat gaat dus niet zo snel, gelukkig is er genoeg te zien om ons heen door het vele ferrie verkeer dat af en aan vaart naar Dublin. Goed opletten, voordat je weet zijn deze grote jongens bij je in de buurt. Even voor drieen meren we af in Poolbeg marina, ook een prijzige marina. Als ik me meld in het havenkantoor om af te rekenen vraagt de havenmeester hoe lang we blijven. "It depends on the price", zeg ik. "We are not very expensive, but I'll let you be the judge of it", zegt-ie. Rekening 95 euro voor twee nachten, showers and electricity are not included. Nou deze judge vindt dat toch aan de prijzige kant. Maar ja we liggen wel in Dublin.

Maandag 7 juli 2008:
Peel -  Carlingford (Ierland) (55,0 NM)
Het is half vier als de wekker gaat. Het is net licht geworden, maar ik vind het nog wel erg vroeg. We zien ook licht bij de buren, ze zijn al op. We halen de lijnen weg, ruimen binnen alles op, en zetten de wc-pot stormvast. Vier uur, de buren roepen de havendienst op, de brug wordt gedraaid en we varen weg.
Eenmaal buiten maak een ontbijtje, al varend eten we dat op. Daarna worden de zeilen gehesen. Ik ga naar bed, na twee uurtjes wekt Frans mij en wisselen we van rol. Frans gaat lekker naar zijn bedje. Het is heerlijk zeilweer, een windje uit het noordwesten ongeveer 15 knopen. We kunnen lekker zeilen, met alle zeilen op.
We zijn op weg naar Carlingford lough, de noord zijde is Noord Ierland, de zuid zijde is Ierland. Volgens de kaart zijn er een paar mooie ankerplaatsen.
Rond enen komen we aan bij de ingang van het lough, we hebben ondertussen de wind pal tegen en is flink toegenomen 25 tot 30 knopen. Een knobbelige zee ontstaat, we hebben flink stroom mee, 2,5 knoop en we racen erdoor ondanks dat we wind tegen hebben.
We besluiten om niet te gaan ankeren, maar naar Carlingford te gaan. Op onze marina oproep wordt niet gereageerd, dan maar via de mobiel. Natuurlijk is er plaats in de marina, bij binnenkomst stuurboord uit, de laatste hammerhead en de fenders aan port zijde. Het is een smalle ingang en het waait stevig, Frans geeft vol gas om de zeer krappe bocht te ronden. Weinig ruimte en onze lady heeft een grote draaicirkel. Poeh, het gaat gelukkig goed. We meren af op spring. We leggen de lady goed vast en melden ons bij het havenkantoor. Een norse dame ontvangt ons.
Wie zegt de Engelse haven duur zijn, moet niet naar Ierland gaan. We betalen 50 euro voor een nacht, 4 euro per meter. Stroom is not included, showers are not included. Belachelijk! En het is ook nog een oude rommelige haven. Gammele steigers en we moeten verhalen van de dame. Het is een meldsteiger waar we nu aanliggen.
Met veel gemopper doen we dat dan maar.
Na ons is een tweemaster gekomen, single handed gezeild. Ook hij moet verhalen, en dat gaat fout, hij komt dwars op de steiger. Er stonden handjes klaar om te helpen, maar toch. Ook deze zeiler moppers op de bloody lady in the office.
's Avonds lopen we een ommetje naar Carlingford. Een leuk plaatsje, met veel oude historie. Een abbey, een castle, een church, een oude stadspoort, een vele leuke winkeltjes en kroegjes. Eigenlijk een leuk plaatsje om nog een dagje te blijven, toch gaan we morgen verder naar Dublin.

Zondag 6 juli 2008: Peel
Of de folders kloppen niet, of we kijken niet goed. Overal kun je namelijk sea tours volgen, met een bootje de zee op, op zoek naar dolfijnen, walvissen, zeehonden enzo. Afgelopen donderdag stond er op het bord vandaag 15 haaien gezien. Nou wij hebben niets gezien en kijken toch goed. Zeehonden zien we regelmatig, ook in de baai bij Peel, maar verder niets, noppes.
We blijven nog een dag in Peel, het vervolg op de wc acties. Frans gaat over op drastische acties, het achterwandje van het toilet wordt gesloopt zodat we goed bij de afvoer kunnen. Vervolgens gaatjes boren in in de afvoer. Ik ga nog een keer terug naar de ship chandler stop voor wat ringetjes. Andy, die ons gisteren nog de tip gaf You should eat less!  leeft met ons mee als hij hoort dat de verstopping nog niet is opgelost. Hij biedt hulp aan indien nodig.
Eenmaal terug aan boord wordt er flink geklust, we zijn druk bezig tot tien uur 's avonds en dan is het probleem opgelost. De leidingen zijn brandschoon, nu nog de wc weer op zijn plaats zetten.
Naast ons liggen Ieren, zij geven ons de tip om de zuid west kust van Ierland te bezoeken, Kinsale schijnt erg mooi te zijn. En vandaar over te steken naar Spanje.
Om twaalf uur vertrekken onze Ierse buren, terug naar Malahide (bij Dublin) en verhalen we.
Aan het eind van de middag vertellen we de andere buren dat we morgenochtend vier uur vertrekken, het wordt ze bleek om de neus.. Dat is toch wel erg vroeg. Ze besluiten te verhalen, naar de andere kant van de haven. Uiteindelijk blijven ze toch liggen en besluiten ze om ook maar te vertrekken om vier uur 's ochtends.

Zaterdag 5 juli 2008: Peel
We zijn gesloopt, in plaats van dat je uitgerust wakker wordt, worden we erg moe wakker. De wind is gedraaid, van S naar NE en nu komen de golven rechtstreeks de baai in. Het waait niet zo hard, meestal zo tussen de 15 en 20 knopen maar op de Ierse zee heeft het flink gewaaid en de deining rolt nu naar binnen. Onze lady schommelt, draai en gaat soms hevig op en neer, en dat terwijl ze toch 25 ton zwaar is. Naast ons ligt een klein bootje aan een mooring, als je daar naar kijkt zie je de mast heen en weer zwiepen. Gratis kermis, je wordt spontaan misselijk.
We besluiten naar de haven te gaan, even wachten totdat het hoog water wordt en dan naar binnen. We halen de bijboot aan boord, roepen de havenmeester op en om twaalf uur kunnen we naar binnen. Het is gezellig druk in de haven, we liggen voor het eerst naast een andere boot (uit Ierland) en we krijgen zelf ook buren.
Vandaag is er een viking boat races. Er zijn drie viking scheepjes en daar wordt mee geroeid door verschillende teama.
De lokale radio doet verslag en overal lopen mensen op de kade en in het dorpje. We pendelen tussen onze boot en het dorpsfeest. Aan boord doen we af en toe een klusje aan de WC, ontstopper er in doen en zo. Tot op heden weinig succes, gelukkig hebben we nog steeds de oude vertrouwde puts.
's Middags doe ik nog een ommetje door het dorp, de mensen zijn vriendelijk, de zon schijnt, iedereen groet en roept It's a lovely day isn't it? Ik kom terecht in een tweedehands boekenzaakje, en neus tussen de boeken. Uiteindelijk koop ik een boek van Thor Heyerdahl over zijn reizen met de kon-tiki en de Ra I en Ra II.

Vrijdag 4 juli 2008: Peel
We blijven vandaag op Isle of Man, in Peel. We liggen heerlijk aan de mooring, het is prachtig weer en zon schijnt. Ik heb zowaar de korte broek aan. We wilden het eiland verkennen, met een bus over het eiland gaan naar een ander dorp, maar de WC gooit roet in het eten. We hebben een verstopping, het lijkt een grote klus te worden.
Frans gaat aan het klussen en ik dartel er wat om heen. De was wordt opgehangen, ik werk de website bij, en het logboek wordt bijgewerkt.
's Middags ga ik met het bijbootje alleen naar de kant, maak een kort ommetje en vind een onbeveiligd netje. Lekker op een bankje in de zon haal ik de emails binnen en kan onze website bijwerken. Het vlaggetje van Isle of Man wordt gekocht, het is een rood vlaggetje met drie benen die in een punt naar elkaar wijzen. Overal op het eiland komt je dit symbool tegen.
Na een uurtje ga ik weer terug naar onze lady. Ik help Frans met klussen, om zeven uur houden we het voor gezien, we ruimen de boel op, gaan lekker douchen, eten aan boord en genieten van een prachtige zonsondergang.

Donderdag 3 juli 2008:
Ballyholme bay - Peel (47,5 NM)
Om zes gaat de wekker, veel te vroeg! Het duurt nog een kwartiertje voor we eruit komen. Als we naar buiten komen is de wereld heel erg klein, we kunnen de kant nauwelijks zien. Mist! En de wind is helemaal weggevallen. Dat wordt dus eerst een stuk op de motor.
Om kwart voor zeven varen we weg. Onderweg maak ik het ontbijtje klaar en daarna duik ik weer in ons bedje. Schandalig laat om tien uur kom ik pas weer tevoorschijn.
We drinken samen een bakkie thee, en daarna kunnen de zeilen op, gereefd grootzeil, fok en kluiver. Het is een heerlijke zeildag. Halverwege de middag ontdekken we dat de WC het wederom niet doet, nu wordt het water helemaal niet meer weggepompt. Balen!  De puts wordt tot toilet gebombardeerd, voorlopig moet het maar zo.
Om kwart over drie pakken we één van de twee moorings op, vlak voor de haven van Peel. Het is halverwege het tij, en de haven ingang van Peel valt helemaal droog. Er is hier bijna 5 meter verschil tussen hoog en laag water. Goed rekening mee houden dus.
Frans gaat met de wc aan de slag maar het wil niet lukken.
Na het eten blazen we de bijboot op en gaan de wal op. Peel is een leuk plaatsje op Isle of Man. Isle of Man ligt midden in de Ierse zee, op even zoverre afstand van Ierland, Schotland, Engeland en Wales. Het behoort tot UK, maar heeft een hoge mate van zelfbestuur.
We nemen een drankje in een van de vele kroegen en om half tien gaan we weer aan boord. Maar even niet kijken naar het toilet.

Woensdag 2 juli 2008:
Carrickfergus - Ballyholme bay (6,3 NM)
Vandaag gaan we een klein stukje verder, we steken de Belfast Lough over en gaan aan de zuidkant voor anker liggen. Het weer lijkt de komende dagen goed te worden en dan willen we oversteken naar Isle of Man.
Voordat we vertrekken eerst nog een wasje draaien en een broodje halen.  Als we terugkomen aan boord merken we dat de WC overloopt, het water dat weggepompt moet worden stroomt daarna net zo hard weer terug. Vervelend, een klusje dus. We zetten alle afsluiters dicht, en gaan eerst vertrekken.
Er staat nog een stevige bries eenmaal buiten, we zeilen op gereefd grootzeil en fok. Het is SE wind, met uitschieters tot 27 knopen. Ruim een uur later zijn we aan de andere kant, we laten ons anker vallen bij Bangor en hebben een mooi uitzicht op het plaatsje. Er ligt al een tweemaster, maar na een uurtje vertrekt deze en hebben wij de baai voor ons alleen. Frans gaat klussen aan de wc, een vies klusje, na een paar uurtjes lijkt het probleem opgelost, het water wordt weer keurig weggepompt en we kunnen weer gebruik maken van ons toilet.
We halen nog een weer kaartje binnen en besluiten definitief morgen naar Isle of Man te gaan. Vroeg op, want vanaf 7 uur hebben we de stroom mee.

Dinsdag 1 juli 2008:  Carrickfergus
Het weer vandaag is slecht, in de haven waait het tussen de 25 en 30 knopen wind, uit het SSE. Gelukkig hebben we gisteravond nog de boot gedraaid, zodat we met de kop in de wind liggen. We liggen vlak voor de haven ingang, en schommelen en deinen hevig. Kortom, we blijven nog een dagje in Carrickfergus. Ontspannen, klusjes, lezen, enzo.
Ik besluit naar de kapper te gaan. Om half twaalf kan ik bij de kapper terecht, de dame vraagt of het uit maakt door wie ik geknipt wordt! Nou volgens mij is het de eerste keer dat ik hier ben, dus nee hoor! Ik word leuk geknipt; wassen, knippen en drogen. Het ziet mooi in model, van korte duur. Eenmaal buiten waait en regent het, dus duik ik diep weg in de kraag van mijn zeiljack. Toch ben ik lekker vertroeteld bij de kapper.
Klik op de foto's voor meer
Carrickfergus marina
Isle of Man
Een mooie zonsondergang op Isle of Man
Grapje, in eigen commercial met Guiness
Nog een grapje, nog eigen guiness commercial
Carlingford
In Dublivinia
Dun Laoghaire
Arklow
Heerlijk in de kuip in de zon!
Dunmore East
De pub Moby Dick in Youghal
Cork Week, ze zeilen vlak langs de wedstrijden!
Het mooie Cork aan de rivier Lee
We verlaten Crosshaven, op weg naar Kinsale
George's Fort
Wandelen op Sherkin Island
Glandore
Lekker zeilen op weg naar Glandore
De haven van Baltimore
Schull
Een regenachtige dag!
Schull