(Klik op de foto's om het fotoalbum van de maand september te openen)
Donderdag 1 september 2016: Portimao, Portugal
We stappen
in de bijboot en gaan naar de kant. Het wordt tijd om de stad eens te gaan verkennen. Maar we liggen hier een aardig eindje van de
stad. We nemen de bus naar het centrum. Het is een gezellige stad, oud en de Europese geschiedenis straalt uit elke porie hier. Deze
historie en geschiedenis hebben we toch wel gemist tijdens onze rondreis. Europa blijft een prachtig wereld deel.
De Algarve is
alleen erg heet en warm, de temperatuur komt met gemak boven de 30 graden, en dat vreet energie. Het besluit is gauw gevallen, het
is tijd voor een terras en een koel glas drinken.
En daarna roept de plicht, er moeten boodschappen gedaan worden. Een taxi biedt uitkomst
en zet ons met de zware boodschappen bij de bijboot af, het laatste stuk naar de lady moeten we zelf doen.
We ontmoeten hier opnieuw
de Hunda, Dorothy en Duncan blijven waarschijnlijk hier overwinteren, dus nog een keer een gezamenlijk etentje, voordat onze wegen
ons (voorlopig) scheiden. We spreken af elkaar ergens in Sevilla te ontmoeten de komende winter.
Vrijdag 2 september 2016: Portimao,
Portugal
Aan de ene kant van de rivier ligt Portimao, aan de andere kant Ferragudo. Ferragudo is een stuk kleiner dan Portimao,
en minder toeristisch ontwikkeld. En dat is tegelijkertijd de charme van dit leuke vissersdorpje. We dwalen door de steegjes en smalle
straatjes, die kriskras door elkaar lopen. Gezellig. De huizen zijn wit, en veel betegeld, en natuurlijk bij elke ingang is er een
tegeltableau van Maria en Jezus gemetseld in de witte muren.
We zijn nu vroeg in de ochtend naar de kant gegaan, maar ook nu wordt
het algauw weer heet. Het wordt tijd voor koffie en een terras. En daarna tuffen we terug naar de boot. Tijd voor lunch en siësta.
's
Avonds proppen we de dinghy vol, we gaan BBQ-en op het strand. Eten, houtskool, rooster, bier en koele wijn, en een picknickkleed,
het lijkt een hele verhuizing. Maar het lukt, en we krijgen alles droog op het strand. Gezellig, natuurlijk laat ik een spies in het
zand vallen, afspoelen met water, maar helemaal zandvrij wordt het lekkere spiesje toch niet. Maar dat mag de pret niet drukken. We
blijven totdat het donker wordt en gaan dan terug naar de boot.
Opeens wordt er geroepen en geschreeuwd naar ons. Het blijkt dat er
druk gevist wordt, en waren varen door een veld met vislijnen. We denken ze allemaal te ontwijken, maar de allereerste hebben we toch
gemist. De aanhangmotor slaat af. De vislijn zit lekker vast rondom de propeller. Een geduldig werkje, maar het lukt Frans om de vislijn
in zijn geheel weer vrij te maken. En zo komen we uiteindelijk toch weer terecht aan boord.
Zaterdag 3 september 2016: Portimao
- Ilha da Culatra, Portugal (pos 37.00.12N 07.50.27W)
Afgelegd 38,6 mijl
Totaal 44.997 mijl
Het zuidelijkste puntje van Portugal is een
natuurpark, Parque Natural da Ria Formosa. Een lagune met moerassen, zoutpannen, eilandjes en zee-engten beschermd tegen de
zee door zandduinen en kleine eilandjes. Een soort waddengebied zeg maar. En daar willen wij een paar dagen blijven. Dus het wordt
tijd om vandaag anker op te gaan en een stuk verder te varen.
We varen vlak langs de grillige kust met prachtige zandsteen rotsformaties.
De wind laat ons alleen een beetje in de steek, dus we moeten het hele stuk op de motor varen. En als de wind dan opsteekt, hebben
we pal tegen de wind in.
Vlak nadat het hoog water is, varen we de lagune in, het is opletten met de diepgang. Maar we varen keurig
het anker gebied in, het is hier razend druk en populair. Het ligt vol met zeilboten. Maar het is een groot gebied en er is ruimte
genoeg.
Zondag 4 september 2016: Ilha da Culatra
We willen met de veerboot naar Faro, maar dat lijkt niet te gaan lukken. Het schijnt
dat je met de veerboot naar Olhao kunt, en dan moet je overstappen op bus of trein. Nou dat wordt iets voor morgen.
Vandaag verkennen
we het dorpje Culatra, maar dat is zo klein, dat de verkenningstocht van erg korte duur is. De mensen leven hier van de visvangst
en van het toerisme. Er komen hordes dagjesmensen om te genieten van zon, zee en strand. Veel te heet en te warm als je het mij vraagt.
Om
half twaalf nemen we de veerboot naar Olhao, eerst maken we een stop in Farol en dan koersen we naar Olhao. Omdat dit een getijden
gebied is, met veel slenken, zijn we een uurtje onderweg voordat we in Olhao zijn. Het is zondag dus redelijk uitgestorven in de stad.
En natuurlijk zijn wij er precies op het heetst van de dag, elke Portugees die slim is houdt dan siësta. Dus na de lunch houden wij
het voor gezien, we nemen de drie uur veerboot terug en nemen dan een verfrissende duik in het water.
Maandag 5 september 2016:
Ilha da Culatra
Voor dag en dauw staan we op. Om kwart over zeven zitten we in de bijboot, en om kwart voor acht zitten we op
de veerboot. Daarna een korte wandeling naar het busstation en met de bus van negen uur rijden we in een half uur naar Faro. Dus is
het koffiedrinken in Faro. We zijn zo vroeg dat de meeste winkels nog dicht zijn. Maar het is nog wel heerlijk koel in de straten.
Faro
is sinds1756 de hoofdstad van de Algarve. De Romeinen hebben er gezeten, de Moren hebben er gezeteld en de Engelsen hebben er gezeten.
Kortom, Faro is een stad met rijke historie. De oude stad is nog steeds gedeeltelijk omgeven door de oude stadmuren en stadspoorten.
We bezoeken de Sé, de kathedraal, een mengelmoes van stijlen. De kathedraal is deels vernietigd, deels afgebrand en meerdere malen
herbouwd. Vanbinnen is het één en al pracht en praal, vanaf de toren hebben we een prachtig uitzicht over de stad. Pronkstuk is het
orgel van de kerk, versierd met Chinese motieven. Helaas horen we het niet spelen, het schijnt dat de klanken variëren van toon van
een galmende hoorn tot het geluid van de nachtegaal.
Net als in Olhao, zien we hier ook de vele ooievaarsnesten. Af en toe vliegt er
een ooievaar in de lucht onderweg naar zijn nest.
We willen eigenlijk het museu maritimo bezoeken, met een collectie scheepsmodellen
en het vlaggenschip van Vasco da Gama maar bij navraag blijkt dat het museum en een groot deel van de inhoud een jaar geleden vlammen
is opgegaan. Jammer!
Halverwege de middag houden we het voor gezien, met de bus en veerboot gaan we weer terug naar onze eigen lady.
Faro is beslist nog een bezoek waard, dus wie weet komen we hier nog eens terug.
Dinsdag 6 september 2016: Ilha da Culatra
Net
twee "drukke" en actieve dagen blijven we vandaag liggen op onze fijne ankerplek. Het is tijd voor ontspanning, een zwempartij en
wat kleinere klusjes. De hele dag niets doen gaat ten slotte ook vervelen. Aan het eind van de dag gaan we anker op. En dat is nog
een tijdrovende klus. Want het ketting zit vol met hele slierten wier en ander "groenvoer".
We varen naar de ingang van dit waddengebied,
even buiten de geul vlak tegen een zandplaat aan vinden we een prima plek op een meter of 6. Morgenochtend willen we vroeg weg, nog
voordat de zon op komt, want de volgende halte is Chipiona, aan de rivier Guadalquivir en dat is de ingang naar Sevilla. Het
is ruim 70 mijl verder naar het oosten een lange dagtocht dus.
Woensdag 7 september 2016: Ilha da Culatra - Chipiona, Spanje (pos
36.44.79N 06.25.66W)
Afgelegd 72,7 mijl
Totaal 45.070 mijl
Het is zes uur als het anker op gaat. Het is nog donker, de zon gaat
een uurtje later pas op. Voorzichtig varen we naar buiten. En met twee mannen aan boord besluit ik dat ik nog lekker een paar uurtjes
ga slapen.
Het is prachtig dag, zonnig weer, strakke blauwe lucht en een vlakke zee. Helaas staat er zo weinig wind dat we alleen op
zeil te weinig snelheid maken. We hebben de kluiver op en de motor bijstaan en zo maken we toch ruim 5 knopen per uur.
Pas tegen de
avond, zo rond zeven uur meren we af in Chipiona. En vanaf hier is het de bedoeling dat we naar Sevilla gaan want daar willen we de
komende winter overwinteren.
Donderdag 8 september 2016: Chipiona
We kijken nog eens goed op de zeekaarten, zien we daar nu een
paar elektriciteitskabels hangen met een doorvaarhoogte van 19 meter? Op de ene kaart staat 16,5 m doorvaarhoogte, op de andere
19 meter. Oeps dat gaat een probleem worden. We willen toch eerst een bezoek brengen naar Sevilla om de marina's te bekijken, dus
gelijk ook maar eens informeren naar de doorvaarhoogte.
Een auto huren dus, om naar Sevilla te komen. Maar dat blijkt niet te gaan
lukken. Geen auto meer beschikbaar in de wijde omgeving. Dan gaan we morgen met de bus naar Sevilla.
Vandaag gaan we Chipiona verkennen.
Het is een feestdag. Het is de feestdag van de patroonheilige (Senora de la Regla) van de stad. De eerste indruk van het stadje was
een beetje saai, ook de marina ligt vol met motorbootjes en weinig buitenlandse gasten. Maar als we Chipiona inlopen blijkt het toch
een leuke gezellig binnenstad te hebben. Kleine straatjes, volop winkeltjes en leuke terrassen, en oude gebouwen (een paar kerken
en een oud fort). De meneer van het vvv-kantoor weet ons te vertellen dat er vanavond een processie is, start om zes uur. Dus vol
goede moed gaan wij ook naar de processie. De starttijd is natuurlijk Portugees en het hele gebeuren komt later op gang. Het is gezellig
druk, het doet een beetje kermisachtig aan. En dan komt het beeld van Senora de la Regla aangedragen door de straten. Een processie
van slechts één beeld, en een hele hoop, zeg drommen, mensen erom heen. Een stukje lopen, weer stil staan. De mensen applaudisseren.
De fanfare speelt. De processie gaat door slechts drie straten, maar duurt drie uur!
Vrijdag 9 september 2016: Chipiona
De bus
vertrekt om acht uur 's ochtends, het is de snelbus naar Sevilla. Twee uur later stappen we uit op het busstation in Sevilla. Eerst
maar eens tijd voor een kop koffie. En dan moeten we onze rondrit organiseren langs de marina's. De bus wordt een erg langdurig en
tijdrovend karwei. We willen dus een Engels sprekende taxi chauffeur en een rit met een vaste prijs. Nou daar vraag je nogal
wat, want we hebben gemerkt dat de meeste Spanjaarden niet of nauwelijks Engels spreken.
Uiteindelijk ontmoeten we Marta, een vriendelijke
taxi dame die een kleine beetje Engels spreekt. Precies voldoende om duidelijk te maken wat we willen. Zij wordt onze chauffeur voor
de komende paar uren. Er gaat een compleet nieuwe wereld voor haar open. Met open mond van verbazing luistert ze naar onze verhalen.
Eerste
stop is Puerto Gelves, de marina die onze voorkeur heeft. We hebben contact gehad via de email, en wanneer we er aankomen verwachten
zo ons inderdaad. De marina ziet er prima uit, een prima plek om te overwinteren. Alleen die elektriciteitskabel, hè! "No problemos",
zegt de dame achter de balie. Gewoon bij laag water naar binnen varen. We krabben eens achter onze oren, daar moeten we nog maar even
over nadenken.
Volgende stop wordt marina Sevilla. Deze ligt in een industriegebied en is niet meer dan één lange steiger. Het ziet
er een beetje troosteloos uit en er is nogal wat achterstallig onderhoud. Maar we kunnen er de winter doorbrengen als we dat willen.
Laatste
stop is Club nautico. En dat ziet er prima uit, zwembad, tennisbanen, restaurants, een glimmende entree met blinkende trofeeën. Maar
daar hangt dan ook een prijskaartje aan, 4500 euro voor zes maanden. Deze valt dus af. Eigenlijk blijft alleen Puerto Gelves over.
We
nemen de drie uur bus terug naar Chipiona, en drie uur later stappen we weer aan boord. We meten de mastlengte, en het blijkt dat
we minimaal 20 meter doorvaarhoogte nodig hebben. Jammer, maar ook Puerto Gelves valt af.
En Sevilla? We hebben weinig gezien van de
stad, maar dat gaan we zeker goed maken, door de stad gewoon op een later moment met de bus of trein te bezoeken.
Zaterdag 10
september 2016 - maandag 12 september 2016: Chipiona - Almerimar (pos 36.41.77N 02.47.42W)
Afgelegd 217,2 mijl
Totaal 45.288 mijl
Ons
nieuwe alternatief voor de winter wordt Almerimar, dat is ruim 200 mijl verderop en we moeten door de straat van Gibraltar. De weersvoorspellingen
zijn redelijk, alleen weinig wind, dus dat wordt veel varen op de motor en af en toe een stukje zeilen.
We maken de boot vaarklaar,
boodschappen doen, maaltjes voorbereiden....En om twaalf uur gaan de trossen los. We vertrokken.
En helaas de voorspellingen komen
uit. We kunnen een stuk zeilen, maar dan gaat algauw de motor aan.
Rond middernacht passeren we de rots van Gibraltar. En we hebben
enorme stroom mee, met 9 mijl varen we Gibraltar voorbij. Het is hier goed opletten, want er is behoorlijk wat scheepvaart.
En er zijn
ontzettend veel dolfijnen. Soms uren achter elkaar zien we ze rondom de boot. Dan weer duikt er een groepje op, even later zijn ze
weer vertrokken, even later zien we weer een nieuw groepje dolfijnen zwemmen en spelen. Gezellig en leuk.
Het is twee nachten
doorvaren, en in de loop van maandag ochtend varen we de marina van Almerimar binnen. Een grote marina, met een grote zeilersgemeenschap. We
vinden hier met gemak en plekje voor de komende winter. Enige nadeel is dat er geen vingersteigers zijn, en dat we met de kont naar
de kant liggen, en een stevige mooringlijn aan de voorkant. En het is dus altijd een heel circusact om aan de kant te komen.
Dinsdag
13 september 2016: Almerimar
Tjongejonge, komen we binnen met weinig wind, nu is dat wel even anders. De wind loeit en brult. Lijntje
klapperen, masten loeien. Het is windkracht 7 tot 8. Dat is wel even anders. Maar we liggen prima. Het schijnt dat hier stevig kan
waaien in de herfst en winter, de hardste winterstormen zijn in februari.
Ton gaat vandaag van boord en vliegt terug naar Nederland.
Wij volgen aanstaande zondag. De vliegtickets zijn geboekt, de bus naar Malaga is georganiseerd, we overnachten een nachtje in Torremolinos
voordat we vliegen.
Kortom we kunnen de boot "winterklaar" maken voor ons vertrek. De terugvlucht van Nederland is nog niet geboekt,
maar dat wordt waarschijnlijk ergens eind oktober. En tot zo lang ligt de website dus ook even stil.